Vrijdag 13 oktober 2023 Andasibe

Vrijdag 13 oktober Andasibe.

In het restaurant kun je vanaf 06.15 uur ontbijten; ideaal voor ons. Het miezert flink maar het is niet voor niets een regenwoud.

Om 07.15 uur brengt Manu ons maar het Nationale Park Perinét waar we onze gids Nazswaven!! onmoeten hij gaat ons drie uur lang gidsen door dit park op zoek naar de lemuren en met name de Indri.

De Indri kan 80 jaar worden en kan niet in gevangenschap leven. Ze hebben een slungelachtige manier van bewegen en klampen zich vast aan bomen. Hun kreten en gezang zijn tot 3 kilometer ver te horen.

Er is een grote groep Nederlanders (man of 20) die ook een wandeling gaat maken. Verder komen we bijna geen Nederlanders tegen maar voornamelijk veel Fransen (voormalige kolonie van Frankrijk). Nazswaven rent met z’n kleine beentjes voorbij de groep en zegt: “kom hier snel voorbij.” We gaan een route wandelen waar je niet met groepen mag komen. Mooi! Het is veel klim-en klauter werk het is dus niet alleen de regen waar je zo vochtig van wordt. Na een half uur spot onze gids de Indri’s. Geweldig drie volwassenen en een baby. Wat een prachtige grote zwart witte dieren met korte staart die hangen/zitten in de bomen.Na ze een kwartier te hebben bewonderd gaan we verder door het park. Ondertussen leert de gids ons waar we op moet letten om de lemuren te spotten. We zien mooie zwarte ibissen scharrelend op de grond maar als ze wegrennen zie je de gekleurde veren binnenin.

Na een half uur gaat hij als malle van het pad af door de begroeiing heen. “Kom kom “ fluistert hij, ja laaf wij zijn niet zo snel. We doen ons best om hem te volgen maar deze handige Harry’s zitten vast met hun rugzak of struikelen over lianen.

Maar al strompelend komen we uit bij een hele familie Diademed Sifaka’s, goudkleurige sifaka’s die uitsluitend in dit gedeelte van Madagaskar voorkomen. Een stuk of 12 dansende sifaka’s met baby’s en kleintjes die slingerend en springend van boom naar boom gaan. We volgen ze door de begroeiing als ze hun pad naar beneden vervolgen. Het zweet loopt in je bilnaad maar het is het dubbel en dwars waard.

Ondertussen belt Nazswaven de andere gidsen om te vertellen dat hij de groep sifaka’s heeft gespot en waar de locatie is. Zo helpen ze elkaar.

Het was geweldig. Een half uur later zien we nog een Indri en als we bijna het park verlaten spotten we nog de grey bamboo, true and ruffed lemurs.

Ik zou zeggen een top wandeling!

We nemen afscheid van Nazswaven geven hen een flinke tip en gaan nog met hem op de foto. Voldaan rijden we terug naar de accommodatie om een lunch te verorberen met een overheerlijk biertje on the side. De wijn ga ik binnenkort elders proberen.

Om half drie gaan we naar een toeristische attractie namelijk Lemur Island. We zijn hier normaal niet zo van maar we begrepen dat je de dieren pertinent niet mag voeren en aanraken.

Ik had een déjavu van vorig jaar in Colombia op monkey island waar je direct drie apen in je nek had zitten als je het park binnenkwam.

Maar dat was hier gelukkig niet. We hadden gelezen dat je met een kano overgezet zou worden dus laten de camera van Milou maar in de bungalow want met ons zijn deze activiteiten vragen om ellende.

Maar het stelde niks voor je moest in een kano gaan zitten en werd vijf meter over gevaren en dan was je al op het eerste eiland.

Hier zagen we gelijk de zwart witte vari (familie van de maki’s) en de bruine maki’s met baby.

We krijgen uitleg waarom ze hier zijn. Om te voorkomen dat de lemuren uitsterven worden ze hier gehouden krijgen ze baby’s (kunnen er maar 1 per jaar krijgen) en als ze ouder zijn worden ze verplaatst naar het tweede eiland waar geen mensen kunnen komen uitsluitend verzorgers. Daar zaten nu de diamdeem sifaka’s die we vanochtend in het wild hebben gezien en de rode vari.

Daarna gaan ze naar het derde eiland om te wennen om niet gevoed te worden dan vierde eiland en vijfde eiland en als ze dit goed kunnen overleven worden ze uitgezet in het wild.

Voor ons was het leuk om de dieren van dichtbij te bekijken en kregen verdere uitleg van de jonge gids over de flora en fauna.

Daarna de immense oversteek :-)) met de kano en terug naar de bungalow.

We nodigen Manu uit voor een biertje en vertrekken later naar de bungalow waar we op het balkon kijken naar de kolibries en de gifgroene salamanders die zich tegoed doen aan de vrucht van de bananenbomen.

Op aanraden van Manu gaan we eten aan de overkant van de weg van ons hotel. Het was lekker maar om nou te zeggen sfeervol; nee niet echt. Geen muziek, geen gezellige aankleding maar wel weer aardige mensen.

Nu maar weer terug naar de bungalow en onder de klamboe.

Morgen naar Antisirabe.