Zaterdag 03 september Bogotá

Zaterdag 03 septemberBogotá

Vanochtend na het ontbijt een rondje gewandeld en zien we de Monseratte liggen (de kerk op de berg met een klooster op 3150 m) die je met een kabelbaan, treintje of lopend kan bezoeken. Dat laatste gaat in ieder geval niet gebeuren in deze ijle lucht. Deze trip willen we eind van de middag doen na het mountainbiken.

Om 10.15 uur gemeld bij fietsverhuur Baja Bikes en we zijn met een man of 30 waarvan 70% Nederlanders. We zijn de oudste van de groep want de meesten zijn tussen de 25 en 32. We worden verdeeld in twee groepen en we hebben een super aardige jonge gids van 25 jaar genaamd Daniël.

De mountainbikes zijn afgesteld op de juiste hoogte maar ik kan niet met m’n voeten bij de grond; doodengmaar Ben zegt dat het zo hoort. Ik heb het idee dat ik bij de eerste heuvel afdaling onderuit zal gaan en mijn facings kan gaan zoeken.

Het is ook echt even wennen in deze drukke stad vol met auto’s heuvel af op een mountainbike!

Maar dan gaan we de heuvel (in mijn beleving een HELE hoge berg) op en kom ik echt met moeite boven. Ik sta te hijgen als een malle maar blijk niet de loser van de groep te zijn want er komen er nog drie lopend naar boven (en die zijn de helft jonger dan ik).

Er is ook een mecaniciën bij en die zorgt dat alle achterblijvers toch weer bij groep komen.

Daniël vertelt vol enthousiasme over zijn land, over de geschiedenis, over Simon Bolivar, de ongeregeldheden en de foute regering die vochten tegen de guerrilla strijders maar ondertussen studenten en boeren afslachten en hun guerilla

uniformen aangaven met mitrailleurs in hun handen om zo aan het volk te laten zien “we hebben weer veel guerillastrijders afgemaakt”. Verschrikkelijke verhalen zijn het.

In heel Bogotá zie je graffiti afbeeldingen; dit is ook een uiting van het volk dat in opstand komt. Om zo, middels graffiti, verhalen te vertellen. Erg indrukwekkend.

We maken een stop bij een koffiefabriek waar we de verschillen kunnen zien, proeven en ruiken van de uitmuntende koffie, de regular en de overduidelijke mindere koffie die in de meeste hotels wordt geschonken omdat het niet te betalen is.

Vervolgens stoppen we op een fruitmarkt waar de exotische vruchten uit Colombia proeven. Heel apart en de meeste hebben we nog nooit hebben gezien. Deze worden niet geëxporteerd.

Ook fietsen we nog door de achterstandswijken waar de red light district is en de verslaafden en daklozen op de grond liggen. Daniël wilde bewust ook deze wijk laten zien om niet te verhullen wat er ook verder in de stad gebeurd; maar nergens stoppen, geen telefoon laten zien en geen foto’s maken.

Na 4 en een half uur fietsen gaan we terug naar het fietsverhuur bedrijf. Het was een hele interessante, inspannende en aparte beleving.

Voor degene die nog wat blijven “hangen” bij de fietszaak heeft Daniël nog een verrassing. We gaan een potje Tejo spelen.

Tejo is het meest typische spel dat Colombianen graag spelen. De Chibcha en Muisca Indianen speelden het al eeuwen geleden. Je gooit een metalen schijf over een lengte van 15,5 meter (bij ons was dat maar 5 meter) naar het doel. Dat doel is een schuinliggende verhoging met een kleine explosieve lading erin. Hoe dichter je bij de schijf gooit, des te meer punten je vergaart. Als je de schijf raakt en de lading weet te activeren met een enorme knal, krijg je de meeste punten. Degene die als eerste 27 punten behaalt, is de winnaar. Bij dit spel wordt mega veel bier gedronken.

Het lukte er een van de groep om de explosieven te raken wat werkelijk een enorme knal gaf.

We bedanken Daniël en nemen afscheid om naar de kabelbaan te gaan maar het komt met bakken naar beneden. Dit gaat het niet worden. We duiken een gezellige kroeg in en drinken wat biertjes met tapas erbij.

Het bezoeken van de Monseratte gaat helaas niet meer lukken want het blijft voorlopig volop regenen.

Terug naar het hotel om ‘s avonds te gaan eten bij Origin. Ben had van te voren al uitgezocht wat lekker zou zijn en niet tever van het hotel af.

Het was een heel leuk sfeervol restaurant met hele aardige bediening.We hebben uitzicht op de verlichte Monseratte.Lekker gegeten al was Ben z’n biefstuk iets te ver. Maar ja je moet nog iets te klagen hebben niet?

Het was een mooie en gezellige dag. Nu gaan slapen om morgenochtend vroeg te vliegen voor 4 dagen naar Leticia. Het Amazone regenwoud.

Erg veel zin in.