19 december Lake Mburo National Park en Entebbe
Blijf op de hoogte en volg Maaike
19 December 2018 | Oeganda, Entebbe
19 december 2018 Lake Mburo National Park en Entebbe
Na ons ontbijt vertrekken we voor onze laatste game drive in dit kleine National Park.
Omdat het zo mistig is en je gaat staan in de Landcruiser ben je redelijk vochtig.
Al snel komt de zon er door en zien we de eerste groepen zebra’s. Deze kunnen in grote groepen leven omdat ze bijna geen natuurlijk vijand hebben. Die ene leeuw zal niet veel doen zonder leeuwinnen en de luipaarden die hier leven pakken eerder een jong impala die kunnen ze in de boom meenemen.
Als snel zien we ook de de Rotschild giraffe’s. Deze kleine groep is de laatste jaren uitgebreid van 10 naar 20. Nu waren er ook 4 kleintjes bij.
Na een uurtje verlaten we het park en gaan, terwijl er Jingle Bells uit Moses z’n radio komt, richting Entebbe. Moses gaat sinds 7 jaar weer Kerstmis thuis vieren. Normaal gesproken moest hij altijd werken. Omdat hij naar huis gaat neemt hij onderweg weer van alles mee. Ananassen, rode uien en tomaten. En voor elk produkt andere kramen in andere dorpjes. We komen bij een marktje en daar staat ook de slager. Als je ‘s morgens vroeg je vlees haalt ben je 10.000 UGX kwijt (€ 2,50) per kilo om 12.00 uur 5.000 UGX en later in de middag nog maar 2.000 UGX.
Ook lopen ze met kippen (eigenlijk het enige dierenleed wat we gezien hebben) en twee jongens komen naar Ben toe. “Buy chicken, it lays eggs”. Ja, zal de KLM leuk vinden morgen.
De volgende stop is lunchen op de evenaar. Terwijl Ben en ik een sandwich nemen schuift Moses weer een complete rijsttafel naar binnen. We lopen de kleurrijke souvenierswinkeltjes langs en rijden dan verder naar Entebbe.
We moeten natuurlijk weer langs de hoofdstad Kampala waar het echt een drukte van jewelste is.
Onderweg hebben we een politie check. De politie is hier corrupt en probeert altijd mensen te laten betalen. De politie verdient hier zo’n 100 tot 150 US dollar per maand en worden ook niet op tijd uitbetaald. Normaal gesproken laten ze geen auto’s stoppen waar toeristen in zitten maar het is zo kerstmis dus hebben ze geld nodig. Nou gaat ze dat bij Moses niet lukken. Een paar minuten staan bakkeleien en we gaan weer verder. Moses lachen.
Dan begint hij ineens over de sprinkhanen die hij ons beloofd had. Ik was eerst al blij want ik dacht dat hij het vergeten was. Maar als het over eten gaat denk ik dat hij niks vergeet. Als hij stopt staan er gelijk 10 jongens met bakken vol sprinkhanen klaar. Hij zoek de beste uit en laat een zak vullen. Gooi maar lekker vol hoor!
Nou daar gaat die dan. Het viel eigenlijk wel mee alleen die pootjes blijven tussen je tanden of achter in je keel zitten! Oké ook weer overleefd.
We komen aan bij onze laatste overnachtingsplek Airport Guesthouse Entebbe waar we ook de eerste nacht hebben geslapen. Het ontvangstcomité staat al klaar en we worden naar onze kamer gebracht. Ondertussen zetten ze een tafel buiten waar we met z’n vieren gaan zitten. Drankje van het huis en we krijgen koffie om mee te nemen als bedankje van Habari reisburo.
Hoe we het allemaal gehad hadden? Wat er beter kon? Hoe Moses was?
Allemaal goed. We krijgen nog een formulier om in te vullen. Maken nog een foto samen met Moses bedanken hem voor alles en geven hem een goede fooi en wensen hem “a merry christmas en happy new year”.
Een paar uur later dineren we in de tuin en gaan voor ons laatste nachtje.
Morgen overdag nog in Entebbe en ‘s avonds naar huis met een nachtvlucht.
Na ons ontbijt vertrekken we voor onze laatste game drive in dit kleine National Park.
Omdat het zo mistig is en je gaat staan in de Landcruiser ben je redelijk vochtig.
Al snel komt de zon er door en zien we de eerste groepen zebra’s. Deze kunnen in grote groepen leven omdat ze bijna geen natuurlijk vijand hebben. Die ene leeuw zal niet veel doen zonder leeuwinnen en de luipaarden die hier leven pakken eerder een jong impala die kunnen ze in de boom meenemen.
Als snel zien we ook de de Rotschild giraffe’s. Deze kleine groep is de laatste jaren uitgebreid van 10 naar 20. Nu waren er ook 4 kleintjes bij.
Na een uurtje verlaten we het park en gaan, terwijl er Jingle Bells uit Moses z’n radio komt, richting Entebbe. Moses gaat sinds 7 jaar weer Kerstmis thuis vieren. Normaal gesproken moest hij altijd werken. Omdat hij naar huis gaat neemt hij onderweg weer van alles mee. Ananassen, rode uien en tomaten. En voor elk produkt andere kramen in andere dorpjes. We komen bij een marktje en daar staat ook de slager. Als je ‘s morgens vroeg je vlees haalt ben je 10.000 UGX kwijt (€ 2,50) per kilo om 12.00 uur 5.000 UGX en later in de middag nog maar 2.000 UGX.
Ook lopen ze met kippen (eigenlijk het enige dierenleed wat we gezien hebben) en twee jongens komen naar Ben toe. “Buy chicken, it lays eggs”. Ja, zal de KLM leuk vinden morgen.
De volgende stop is lunchen op de evenaar. Terwijl Ben en ik een sandwich nemen schuift Moses weer een complete rijsttafel naar binnen. We lopen de kleurrijke souvenierswinkeltjes langs en rijden dan verder naar Entebbe.
We moeten natuurlijk weer langs de hoofdstad Kampala waar het echt een drukte van jewelste is.
Onderweg hebben we een politie check. De politie is hier corrupt en probeert altijd mensen te laten betalen. De politie verdient hier zo’n 100 tot 150 US dollar per maand en worden ook niet op tijd uitbetaald. Normaal gesproken laten ze geen auto’s stoppen waar toeristen in zitten maar het is zo kerstmis dus hebben ze geld nodig. Nou gaat ze dat bij Moses niet lukken. Een paar minuten staan bakkeleien en we gaan weer verder. Moses lachen.
Dan begint hij ineens over de sprinkhanen die hij ons beloofd had. Ik was eerst al blij want ik dacht dat hij het vergeten was. Maar als het over eten gaat denk ik dat hij niks vergeet. Als hij stopt staan er gelijk 10 jongens met bakken vol sprinkhanen klaar. Hij zoek de beste uit en laat een zak vullen. Gooi maar lekker vol hoor!
Nou daar gaat die dan. Het viel eigenlijk wel mee alleen die pootjes blijven tussen je tanden of achter in je keel zitten! Oké ook weer overleefd.
We komen aan bij onze laatste overnachtingsplek Airport Guesthouse Entebbe waar we ook de eerste nacht hebben geslapen. Het ontvangstcomité staat al klaar en we worden naar onze kamer gebracht. Ondertussen zetten ze een tafel buiten waar we met z’n vieren gaan zitten. Drankje van het huis en we krijgen koffie om mee te nemen als bedankje van Habari reisburo.
Hoe we het allemaal gehad hadden? Wat er beter kon? Hoe Moses was?
Allemaal goed. We krijgen nog een formulier om in te vullen. Maken nog een foto samen met Moses bedanken hem voor alles en geven hem een goede fooi en wensen hem “a merry christmas en happy new year”.
Een paar uur later dineren we in de tuin en gaan voor ons laatste nachtje.
Morgen overdag nog in Entebbe en ‘s avonds naar huis met een nachtvlucht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
