08 november Tres Arroyos
Blijf op de hoogte en volg Maaike
11 November 2016 | Argentinië, Tres Arroyos
08 november Tres Arroyos
We verlaten het mooie natuurgebied om een aantal dagen te verblijven aan de oostkust. De tweebaansweg is een rechte weg door een glooiend landschap met aan weerszijden hetzelfde beeld. Zover je kunt kijken zie je de weg. Hoe verder dat we rijden zie je de vegetatie veranderen van steppegras naar groene gebieden met akkerbouw en veeteelt. We naderen de zogenaamde natte pampa.
De bedoeling is om een camping te zoeken in de havenstad Bahia Blanca maar wat een smerige stad is dat. Hier bevind zich het grootste petrochemischecomplex van Argentinie. Deze plaats gaat het niet worden; dan maar verder rijden.
Ruim 500 km en 9 uur later komen we aan in Tres Arroyos waar een leuke camping stond in de gids. Niemand te bekennen! Buren gevraagd of ze wisten waar de eigenaar was. Riedeltje Spaans was het antwoord dus dat schoot weer lekker op. Getracht te bellen en maar besloten eerst een wijntje te drinken en dan op zoek te gaan naar een hotel. Twintig minuten later arriveert de eigenaar. De camping was wel open en eigenlijk ook niet maar we konden wel blijven staan. Hij deed de lichten aan van badlokaal en we hadden stroom. Prima nu nog een goed eettentje. Gevraagd of hij een goed adres wilde opschrijven en naar het stadje toe. Was een erg leuk stadje en het restaurant wat hij had genoteerd ging pas om 20.30 uur open. Dan eerst maar geld pinnen wat ook weer niet vlekkeloos ging omdat we bij een Argentijnse bank stonden te pinnen. Een vrouwtje liep met ons mee naar de juiste bank terwijl ze honderduit vertelde en wij als domme schapen zaten te knikken en af en toe "si claro" zeiden. Enfin tijd voor terras en een wijntje.
Restaurant was een parrilla dus besloten we ook echt Argentijns te bestellen "een parrilla complet". Nou dat hebben we geweten. Kilo's vlees voorzien van vetranden. Ben heeft z'n best gedaan en ik heb me meer op de wijn gestort.
We hadden een erg klein tafeltje met als gevolg dat Ben's hele bord in zijn schoot belandde. Hele bediening in rep en roer, eigenaar schreeuwt mille sal (ja heel veel zout erover) dus de provinciaaltjes uit Hollandia hebben weer een goede indruk achter gelaten.
Morgen richting Mar de Plata.
We verlaten het mooie natuurgebied om een aantal dagen te verblijven aan de oostkust. De tweebaansweg is een rechte weg door een glooiend landschap met aan weerszijden hetzelfde beeld. Zover je kunt kijken zie je de weg. Hoe verder dat we rijden zie je de vegetatie veranderen van steppegras naar groene gebieden met akkerbouw en veeteelt. We naderen de zogenaamde natte pampa.
De bedoeling is om een camping te zoeken in de havenstad Bahia Blanca maar wat een smerige stad is dat. Hier bevind zich het grootste petrochemischecomplex van Argentinie. Deze plaats gaat het niet worden; dan maar verder rijden.
Ruim 500 km en 9 uur later komen we aan in Tres Arroyos waar een leuke camping stond in de gids. Niemand te bekennen! Buren gevraagd of ze wisten waar de eigenaar was. Riedeltje Spaans was het antwoord dus dat schoot weer lekker op. Getracht te bellen en maar besloten eerst een wijntje te drinken en dan op zoek te gaan naar een hotel. Twintig minuten later arriveert de eigenaar. De camping was wel open en eigenlijk ook niet maar we konden wel blijven staan. Hij deed de lichten aan van badlokaal en we hadden stroom. Prima nu nog een goed eettentje. Gevraagd of hij een goed adres wilde opschrijven en naar het stadje toe. Was een erg leuk stadje en het restaurant wat hij had genoteerd ging pas om 20.30 uur open. Dan eerst maar geld pinnen wat ook weer niet vlekkeloos ging omdat we bij een Argentijnse bank stonden te pinnen. Een vrouwtje liep met ons mee naar de juiste bank terwijl ze honderduit vertelde en wij als domme schapen zaten te knikken en af en toe "si claro" zeiden. Enfin tijd voor terras en een wijntje.
Restaurant was een parrilla dus besloten we ook echt Argentijns te bestellen "een parrilla complet". Nou dat hebben we geweten. Kilo's vlees voorzien van vetranden. Ben heeft z'n best gedaan en ik heb me meer op de wijn gestort.
We hadden een erg klein tafeltje met als gevolg dat Ben's hele bord in zijn schoot belandde. Hele bediening in rep en roer, eigenaar schreeuwt mille sal (ja heel veel zout erover) dus de provinciaaltjes uit Hollandia hebben weer een goede indruk achter gelaten.
Morgen richting Mar de Plata.
-
12 November 2016 - 09:08
Ma Van Steen:
Nou dat zijn weer heel wat belevenissen, en jullie hebben wel je visitekaartje achter gelaten.
Het is maar gelukkig dat het overal niet zo druk is i.v.m. de douchebeurten.
Gelukkig af en toe zwemmen dat helpt ook wel tegen de luchtjes.
Het lijkt me ook wel geweldig om zoveel van de natuur te spotten.
Jammer voor jullie,het loopt al op z'n eind nu.
Geniet nog maar fijn van alle indrukken en van Buenos Aires en alvast goede terugreis.
lieve groetjes MA -
12 November 2016 - 22:19
Marcel Kies:
Hi Maaike & Ben,
Nou nou zeg, wat een belevenissen allemaal! Hoe oud is dat reisboekje.....?....alles is dicht of is er niet meer....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
